یادگیری ترکیبی

یادگیری ترکیبی Blended Learning

یادگیری ترکیبی یا یادگیری تلفیقی نوعی از سبک تدریس است که در آن از ترکیب فناوری و تمرینات ومطالب آموزشی آنلاین برای کمک به آموزش در کلاس درس عملی و حضوری “سنتی” استفاده می شود.در یادگیری ترکیبی مدرس و فراگیران کلاس درس را به صورت حضوری برگزار می‌کنند. مدرس کلاس را مدیریت می‌کند و کنترل کاملی روی مکان، زمان،مسیر وسرعت تدریس دارد. فناوری (معمولا رایانه‌ها یا تبلت‌ها) در این روش به عنوان راهی برای ایجاد تعامل بیشتر در کلاس استفاده می‌شود.

انواع یادگیری ترکیبی

انواع مختلفی از یادگیری تلفیقی وجود دارد که مدرسین می‌توانند از آن‌ها استفاده کنند.

  1. یادگیری ترکیبی چرخش بین ایستگاه ها
  2. یادگیری ترکیبی مبتنی بر تسلط
  3. یادگیری ترکیبی مکمل
  4. یادگیری ترکیبی معکوس
  5. یادگیری ترکیبی خودمدار

۱-یادگیری ترکیبی چرخش ایستگاه

در شیوه یادگیری ترکیبی چرخش بین ایستگاه ها فراگیران طبق یک برنامه مشخص، بین چند ایستگاه یادگیری جا به جا می شوند و مدرس به جای آموزش دادن همزمان یک درس به همه فراگیران هر درس را به گروه های کوچک آموزش می دهد. مطالبی که آموزش داده می شود برای هر گروه با توجه به نقاط قوت اعضای آن گروه متفاوت می باشد.

در بعضی مواقع یک مطلب به همه فراگیران آموزش داده می شود و سپس از روش چرخش بین ایستگاه ها برای تمرین استفاده می شود. اینطوری گروه هایی که نیازمند تمرین بیشتر هستند توجه بیشتری از مدرس دریافت می کنند. ایستگاه های مختلف امکان متمایز سازی فراگیرن بر اساس نیازهایشان را فراهم می سازد. یکی از این ایستگاه ها حتما آموزش آنلاین می باشد و دیگر ایستگاه ها شامل کلاس‌های درس حضوری، مشاوره فردی، تکالیف نوشتاری یا بحث‌های گروهی در کلاس می شود. این روش با روش چرخش فردی متفاوت می باشد زیرا در روش چرخش فردی فراگیران در تمام مجموعه های فعالیتی یادگیری شرکت می کنند بر خلاف این روش که ممکن است فراگیر با توجه به نیازهایش از بعضی از ایستگاه ها عبور کند.

۲-یادگیری ترکیبی مبتنی بر تسلط

یک عنصر حیاتی یادگیری تلفیقی، یادگیری مبتنی بر تسلط است که به معنای نیاز به پشتیبانی شخصی‌سازی‌شده می‌باشد. در این نوع یادگیری به پیشرفت دانش‌آموز در درک محتوا بدون فشار زمانی توجه می‌شود که به فراگیر اجازه می‌دهد تا با سرعت مناسب خودش کار کند. در این روش آموزشی، فراگیران، درک بالاتری از یک موضوع یا حوزه خاص را نشان می‌دهند. در اصل، یک دانش‌آموز به چیزی بیش از توانایی حل یک مساله ریاضی نیاز دارد، در یادگیری مبتنی بر تسلط، فراگیر باید بتواند روش حل یک مسآله ریاضی را درک کرده و توضیح دهد و همچنین بتواند معنی یک کلمه را با توجه به متن درک کند .

دریادگیری مبتنی بر تسلط، فراگیران می‌توانند مسیرهای مختلفی را برای درک و تکمیل یک موضوع در پیش بگیرند، و فراگیران مختلف بسته به موضوع به زمان کمتر یا بیشتری نیاز دارند. این ویژگی باعث می‌شود که برخی از فراگیران که قادر به تکمیل سریع‌تر یک تمرین یا بخشی از آن هستند، متوقف نشوند. درکلاسی که همه فراگیران هم سن هستند، این امر تدریس و پشتیبانی شخصی‌سازی‌شده براساس پیشرفت فردی یک دانش‌آموز را فراهم می‌کند و به کسانی که در هماهنگی با سرعت یادگیری کل کلاس مشکل دارند، کمک می‌کند.

۳-یادگیری ترکیبی مکمل

در مدل یادگیری ترکیبی مکمل، برای ارتقا عملکرد کلاس حضوری محتوای آنلاین به حداکثر می رسد. استفاده از این روش به این معناست که، با اضافه‌شدن مولفه‌های آنلاین برای غنی‌سازی فعالیت‌های کلاسی و تشویق به یادگیری گسترده در خارج از کلاس، معمولا هیچ کاهش عمده‌ای در زمان یادگیری در کلاس درس ایجاد نمی‌شود. مدل مکمل را می‌توان به روش‌های مختلفی مورد استفاده قرار داد و می‌توان در رسیدن به اهداف آموزشی مختلفی از آن استفاده کرد.

۴-یادگیری تلفیقی معکوسی

یادگیری معکوس، کلاس را به عنوان “نقطه پایان” تعریف می‌کند. یک سفر آموزشی در محیطی غیر از کلاس و با استفاده از ابزارهای دیجیتالی که فراگیران به صورت روزانه به آن‌ها دسترسی دارند آغاز و با حضور در کلاس پایان می‌یابد.این روش تدریس و یادگیری سنتی را در بر میگیرد و به سادگی اجازه می‌دهد که کلاس ’پلتفرم‘ نهایی برای به‌اشتراک‌گذاری، همکاری، آفرینش و بررسیِ بهبود پیشرفت دانش‌آموز باشد. هر بخش از روش معکوس در پیاده‌سازی یادگیری ترکیبی در کلاس درس نقش دارد و تجربه آموزشی فراگیر را متحول می‌کند. برخلاف دیگرمدل‌های یادگیری تلفیقی از راه دور، آموزگار هنوز برای ارائه پشتیبانی حضوری، تدریس و راهنمایی به طور مکرر مورد نیاز است.

۵-یادگیری تلفیقی خودمدار

یادگیری تلفیقی خودمدار، روی ابتکار فراگیر تمرکز دارد. در این مدل، ترکیبی از یادگیری حضوری به همراه یادگیری آنلاین برای هدایت آموزش شخصی‌سازی ‌شده‌ی فراگیران، کمک به بهبود عملکرد، رسیدن به اهداف آموزشی و تعامل با مربیان در قالب حضوری و آنلاین مورد استفاده قرار می‌گیرد. یادگیری خودمدار فراگیران را تشویق می‌کند که مسئولیت تحصیل خود را برعهده بگیرند، پیشرفت خود را تحت نظارت قرار دهند، نیازهای فردی را شناسایی کنند و اهداف یادگیری را تعیین کنند.

پیاده‌سازی یادگیری تلفیقی خودمدار، سفر آموزشی دانش‌آموز را غنی می‌کند، اعتماد به نفس او را افزایش می‌دهد و به او پشتکار، توانایی و ابتکار را می‌آموزد، و همچنین آن‌ها را تشویق می‌کند که علایق خود را دنبال کنند و به طور مستقل یا با هم کار کنند. مدرسان پیشرفت کلاس خود را با اطمینان از اینکه افراد می‌توانند خودآگاهی را به نمایش بگذارند، اثبات خواهند کرد. این بدان معناست که در حین یادگیری، آن‌ها می‌توانند نقاط قوت و حوزه‌های توانایی خود را درک کنند تا قادر باشند نقاطی که به کار یا پشتیبانی بیشتری نیاز دارند را تطبیق دهند. در این آموزش نیاز است که به مدرسین یاد داده شود که چگونه روند پیشرفت فرد را ارزیابی کنند، و اطمینان حاصل کنند که فراگیر اهداف آکادمیک را برآورده کرده و قادر به نشان‌دادن خودرهبری می باشد.

۵/۵ - (۱ امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *