سیستم‌های یکپارچه مدیریت آموزش، آزمون و یادگیری

دکتر هومن دوستی

دکتر هومن دوستی حاجی‌آبادی

 ایشان دارای مدرک دکترای تخصصی در رشته برنامه ریزی درسی از دانشگاه شهید بهشتی و پژوهشگری جوان در حوزه برنامه‌ریزی درسی، یادگیری در محیط کار و گفتمان‌های نوین برنامه درسی. هومن دوستی از پژوهشگران فعال و نسل جدید متخصصان حوزه برنامه‌ریزی درسی و یادگیری حرفه‌ای در ایران است. وی در سال‌های اخیر به‌عنوان مشاور و مربی و همکار پژوهشی برخی استادان برجسته این حوزه، به‌ویژه در موضوعات مرتبط با برنامه درسی محیط کار، سازمان یادگیرنده و گفتمان‌های نوین یادگیری بزرگسالان شناخته شده است. دوستی را می‌توان نماینده نسلی دانست که تلاش می‌کند مرز کلاسیک «برنامه‌ریزی درسی مدرسه‌محور» را به محیط کار، توسعه منابع انسانی و یادگیری سازمانی پیوند دهد؛ حوزه‌ای که هنوز در ایران جدید، مهم و در حال رشد است.

مسیر علمی و حوزه‌های علاقه‌مندی پژوهشی

فعالیت علمی هومن دوستی بر سه محور اصلی متمرکز است:

۱. برنامه درسی محیط کار (Workplace Curriculum)

او از معدود پژوهشگرانی است که به‌طور تخصصی روی «برنامه درسی محیط کار» کار کرده‌اند؛ موضوعی میان‌رشته‌ای که مفاهیم برنامه‌ریزی درسی را از مدرسه و دانشگاه فراتر برده و وارد جهان حرفه‌ای، سازمانی و محیط واقعی کار می‌کند. این حوزه در ادبیات جهانی جایگاه مهمی دارد، اما در ایران هنوز نوپاست و از همین منظر، پژوهش‌های دوستی ارزشمند هستند.

۲. گفتمان برنامه درسی و تحلیل گفتمان آموزشی

هومن دوستی در آثار خود تلاش کرده است گفتمان‌های شکل‌دهنده برنامه درسی را تحلیل کند؛ به‌خصوص:

  • گفتمان‌های نوظهور برنامه درسی
  • گفتمان برنامه درسی محیط کار
  • مربی گری
  • رهبری
  • اکو سیستم یادگیری
  • روش های تدریس T.T.T
  • تحلیل تحول نقش یادگیری در سازمان‌های مدرن

چنین نگاه گفتمانی به برنامه درسی، از ویژگی‌های نسل جدید پژوهشگران این حوزه است.

۳. همکاری‌های پژوهشی با استادان برجسته

او در چند پروژه و مقاله با چهره‌های شناخته‌شده‌ای همچون: دکتر کوروش فتحی واجارگاه و دکتر اباصلت خراسانی همکاری داشته است. این همکاری‌ها باعث شده دوستی در مسیر علمی خود از یک پشتوانه نظری معتبر بهره‌مند شود و بتواند در فضای پژوهشی تخصصی رشد کند.

 

نمونه فعالیت پژوهشی مطرح

یکی از شناخته‌شده‌ترین کارهای او مفهوم‌پردازی گفتمان برنامه درسی محیط کار است. در این مقاله، دوستی به همراه همکارانش تلاش می‌کند  نقش یادگیری در محیط‌های کاری را از منظر «برنامه درسی» تحلیل کند، تفاوت‌های آن را با یادگیری رسمی توضیح دهد و جایگاه مفهومی این نوع برنامه درسی را در ساختار کلان آموزش بزرگسالان نشان دهد. این موضوع، هم کاربردی و هم نظری است و می‌تواند پل محکمی بین دانشگاه و نیازهای واقعی سازمان‌ها ایجاد کند.

اهمیت پژوهش‌های دکتر دوستی در فضای آموزش و توسعه منابع انسانی

  • برنامه‌ریزی درسی را به دنیای سازمان و محیط کار وصل می‌کند، این همان نقطه‌ای است که اکثریت سازمان‌ها از صنعت تا خدمات به شدت به آن نیاز دارند.
  • یادگیری را از «درس» به «عمل» منتقل می‌کند، دیدگاه او کمک می‌کند بفهمیم یادگیری حرفه‌ای چگونه باید طراحی شود تا با واقعیت کار سازگار باشد، به توسعه مهارت‌های واقعی منجر شود و بخشی از هویت شغلی افراد شود.
  • نسل تازه‌ای از ادبیات برنامه‌درسی در ایران را نمایندگی می‌کند، او یکی از صداهای جدید در حوزه‌ای است که سال‌ها تحت سلطه نگاه مدرسه‌محور بوده.

جمع‌بندی

دکترهومن دوستی حاجی‌آبادی را باید از پژوهشگران جوان، باانگیزه و آینده‌دار حوزه برنامه‌ریزی درسی دانست. او با ورود به موضوعاتی مانند «برنامه درسی محیط کار» و «یادگیری سازمانی»، در حال ایجاد پیوند میان حوزه سنتی برنامه‌ریزی درسی و نیازهای امروز سازمان‌ها و محیط‌های حرفه‌ای است. رویکرد و حوزه پژوهشی‌اش او را به یکی از چهره‌های قابل‌توجه و اثرگذار نسل جدید پژوهشگران آموزش و یادگیری تبدیل کرده است.