به مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و توانایی‌های شخصی اطلاق می‌شود که به فرد کمک می‌کند تا به‌طور مؤثر با دیگران ارتباط برقرار کند و در محیط‌های اجتماعی و کاری موفق باشد. این مهارت‌ها معمولاً شامل موارد زیر هستند:
- ارتباطات: توانایی بیان افکار و احساسات به‌طور واضح و مؤثرچه به صورت کلامی و چه غیرکلامی.
- کار تیمی: توانایی همکاری و کار کردن با دیگران به‌منظور دستیابی به اهداف مشترک.
- حل مسئله: توانایی شناسایی مشکلات و یافتن راه‌حل‌های مناسب برای آن‌ها.
- مدیریت زمان: توانایی برنامه‌ریزی و اولویت‌بندی وظایف به‌منظور استفاده بهینه از زمان.
- انعطاف‌پذیری: توانایی سازگاری با تغییرات و شرایط جدید.
- رهبری: توانایی هدایت و انگیزه دادن به دیگران برای دستیابی به اهداف.
- هوش هیجانی: توانایی درک و مدیریت احساسات خود و دیگران.
- تفکر انتقادی: توانایی تحلیل و ارزیابی اطلاعات به‌منظور اتخاذ تصمیمات منطقی.
- مهارت‌های بین‌فردی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر و مثبت با دیگران.
- خودآگاهی: شناخت نقاط قوت و ضعف خود و توانایی بهبود آن‌ها.
نتیجه گیری
جهت پیاده سازی این مهارت ها و تعیین سطح و روش توسعه برای مشاغل سازمان، می توان، با استفاده از نرم افزار مدیریت فرایند آموزش ایده آن ها را در هر شغل دسته بندی، سپس آن ها را سطح بندی و درجه قابل قبول(حد پذیرش هر مهارت) را برای هر مهارت مشخص نمود. همچنین، جهت إحصاء هر مهارت برای شاغلین سازمان می توان، روش های آموزش و یادگیری منتسب را مشخص نمود تا با روش های پیاده سازی و اندازه گیری آن ها، میزان رشد و توسعه و یا عدم رشد و توسعه را سنجید.
