مدل های منابع انسانی: مدل علیت استاندارد

مدل علیت استانداردبرگرفته از بسیاری از مدل‌های مشابهی است که در دهه‌های ۹۰ و اوایل سال ۲۰۰۰ منتشر شدند. بر اساس این مدل، منابع انسانی تنها در صورتی موثر خواهد بود که استراتژی آن با استراتژی کسب‌وکار همراستا باشد.

این مدل یک زنجیره علّی را به تصویر می‌کشد که با استراتژی کسب‌وکار شروع می‌شود و با عملکرد مالی (بهبود) از طریق فرآیندهای منابع انسانی خاتمه می‌یابد. شیوه‌ های منابع انسانی توسط استراتژی منابع انسانی هدایت می‌شوند که استخدام، آموزش، ارزیابی و جبران خدمات مثال‌هایی از این موضوع هستند. این شیوه‌ها در نهایت به نتایجی مانند تعهد، کیفیت خروجی و مشارکت منجر شده که این خروجی‌ها به نوبه خود، افزایش و بهبود عملکرد داخلی سازمان را به همراه دارند؛ مانند افزایش بهره‌وری، نوآوری و کیفیت. در ادامه، همین نتایج منجر به عملکرد مالی می‌شود؛ به عنوان مثال افزایش سود، گردش مالی، حاشیه سود و بازگشت سرمایه. مدل علیت استاندارد نشان می‌دهد که گاهی اوقات عملکرد مالی قوی‌تر می‌تواند منجر به سرمایه‌گذاری بیشتر در شیوه‌های منابع انسانی و نتایج بهتر سرمایه های انسانی شود. کارمندان اغلب زمانی که عملکرد قوی‌تری از خود نشان می‌دهند (نتیجه منابع انسانی)، با کار درگیری و ارتباط بیشتری دارند. این امر نشان می‌دهد که روابط در مدل همیشه یک طرفه نیستند. به طور کلی، مدل علیت استاندارد مدیریت منابع انسانی نحوه توسعه استراتژی منابع انسانی و تأثیر سرمایه انسانی بر فرآیندهای داخلی کسب‌وکار و نتایج مالی را نشان می‌دهد.